- 不能承受的生命之轻(Unbearable Lightness of Being)
- ▪ 作者简介
- ▪ 一、轻与重
- ▪ ▪ 1
- ▪ ▪ 2
- ▪ ▪ 3
- ▪ ▪ 4
- ▪ ▪ 5
- ▪ ▪ 6
- ▪ ▪ 7
- ▪ ▪ 8
- ▪ ▪ 9
- ▪ ▪ 10
- ▪ ▪ 11
- ▪ ▪ 12
- ▪ ▪ 13
- ▪ ▪ 14
- ▪ ▪ 15
- ▪ ▪ 16
- ▪ ▪ 17
- ▪ 二、灵与肉
- ▪ ▪ 3
- ▪ ▪ 4
- ▪ ▪ 1
- ▪ ▪ 2
- ▪ ▪ 6
- ▪ ▪ 7
- ▪ ▪ 8
- ▪ ▪ 9
- ▪ ▪ 10
- ▪ ▪ 11
- ▪ ▪ 12
- ▪ ▪ 13
- ▪ ▪ 14
- ▪ ▪ 15
- ▪ ▪ 16
- ▪ ▪ 17
- ▪ ▪ 18
- ▪ ▪ 19
- ▪ ▪ 20
- ▪ ▪ 21
- ▪ ▪ 22
- ▪ ▪ 23
- ▪ ▪ 24
- ▪ ▪ 25
- ▪ ▪ 26
- ▪ ▪ 27
- ▪ ▪ 28
- ▪ ▪ 29
- ▪ ▪ 5
- ▪ 三、误解的词
- ▪ ▪ 6
- ▪ ▪ 7
- ▪ ▪ 8
- ▪ ▪ 9
- ▪ ▪ 10
- ▪ ▪ 11
- ▪ ▪ 1
- ▪ ▪ 2
- ▪ ▪ 3
- ▪ ▪ 4
- ▪ ▪ 5
- ▪ 四、灵与肉
- ▪ ▪ 28
- ▪ ▪ 29
- ▪ ▪ 1
- ▪ ▪ 2
- ▪ ▪ 11
- ▪ ▪ 3
- ▪ ▪ 4
- ▪ ▪ 5
- ▪ ▪ 6
- ▪ ▪ 7
- ▪ ▪ 8
- ▪ ▪ 9
- ▪ ▪ 10
- ▪ ▪ 12
- ▪ ▪ 13
- ▪ ▪ 14
- ▪ ▪ 15
- ▪ ▪ 16
- ▪ ▪ 17
- ▪ ▪ 18
- ▪ ▪ 19
- ▪ ▪ 20
- ▪ ▪ 21
- ▪ ▪ 24
- ▪ ▪ 25
- ▪ ▪ 26
- ▪ ▪ 27
- ▪ ▪ 22
- ▪ ▪ 23
- ▪ 五、轻与重
- ▪ ▪ 2
- ▪ ▪ 3
- ▪ ▪ 4
- ▪ ▪ 5
- ▪ ▪ 6
- ▪ ▪ 7
- ▪ ▪ 8
- ▪ ▪ 9
- ▪ ▪ 10
- ▪ ▪ 11
- ▪ ▪ 12
- ▪ ▪ 18
- ▪ ▪ 13
- ▪ ▪ 14
- ▪ ▪ 15
- ▪ ▪ 16
- ▪ ▪ 17
- ▪ ▪ 19
- ▪ ▪ 20
- ▪ ▪ 21
- ▪ ▪ 22
- ▪ ▪ 23
- ▪ ▪ 1
- ▪ 六、伟大的进军
- ▪ ▪ 4
- ▪ ▪ 5
- ▪ ▪ 8
- ▪ ▪ 9
- ▪ ▪ 6
- ▪ ▪ 7
- ▪ ▪ 24
- ▪ ▪ 25
- ▪ ▪ 27
- ▪ ▪ 28
- ▪ ▪ 26
- ▪ ▪ 2
- ▪ ▪ 3
- ▪ ▪ 10
- ▪ ▪ 11
- ▪ ▪ 12
- ▪ ▪ 13
- ▪ ▪ 14
- ▪ ▪ 15
- ▪ ▪ 16
- ▪ ▪ 17
- ▪ ▪ 19
- ▪ ▪ 20
- ▪ ▪ 21
- ▪ ▪ 22
- ▪ ▪ 23
- ▪ 七、卡列宁的微笑
- ▪ ▪ 5
- ▪ ▪ 6
- ▪ ▪ 7
- ▪ ▪ 1
- ▪ ▪ 2
- ▪ ▪ 3
- ▪ ▪ 4
译员又一次用喇叭简喊话,回答仍然是无边无际无止无尽的冷寂。
弗兰茨环顾四周,河对岸的沉默象一巴掌打在大家的脸上,连打白旗的歌手以及美国女演员都消沉了,不知下一步如何是好。
凭借内心的闪光,弗兰茨看到了他们都是如此可笑。但是他不想离开他们,也没有嘲讽的兴致,内心中升起一种感情,象我们对被判罪者的无限怜爱。是的,伟大的进军即将完结,可那是弗兰茨背叛它的理由吗?他自己的生命不也是到了尽头吗?在这些陪伴着勇敢的医生走向边境的一群当中,他要嘲笑谁的表现癖呢?他们这些人除了表演还能做什么呢?他们还有别的选择吗?
弗兰茨是对的。我不禁想起了那位为赦免政治犯组织请愿的布拉格编辑来。他完全知道他的请愿对那些囚犯毫无帮助,他真正的目标不是解放囚犯,而是为了表现那些无所畏惧者的存在。那样做,也是演戏。但是他没有任何其它的可能,他不是在演戏与行动之间进行选择,是在演戏与完全无行动之间进行选择。在有些情势之中,人们给判决了只能演戏。他们与哑默力量的斗争(河那边的哑默力量,墙里化为哑默窃听器的警察),是一个剧团对军队的进攻。
弗兰茨看着他那位从巴黎大学来的朋友举起了拳头,威胁着对岸的静寂。